19 oktober - zeer vroeg in de ochtend komen onze deelnemers aan op het gemeenteplein in Buizingen.
Een kleiner groepje ditmaal.  We reizen dan ook met een klein busje van Bell Tours.

Iedereen heeft onze aanbevelingen voor de bagage goed nageleerd en dus geraakt alles vlotjes in de
bagageruimte, er is zelfs nog een beetje plaats over!

Na een zeer vlotte rit, houden we onze eerste stop in Raeren voor een ontbijtje onderweg.
 

Van daaruit vertrekken we dan richting Keulen voor ons eerste 'echt' bezoek: de MMC filmstudio's.

 

Hier verhuren ze hun infrastructuur aan productiehuizen, zowel voor opnames van shows, met
of zonder live publiek als voor opnames van filmen en reeksen.

We komen er dankzij onze gids heel wat te weten over het gebeuren achter de schermen van wat
we op TV te zien krijgen.  Zo leren we o.a. dat zwarte doeken de ruimte groter doen lijken en
dat er tussen de opnames van de verschillende episodes van een TV reeks helmaal niet 
geprutst mag worden aan de rekwisieten, anders klopt het beeld niet meer.
We konden een kijkje nemen op de set van een splinternieuwe show (geen foto's aub!) en in de 
luxueuze decors van het politiekantoor uit een populaire Duitse TV reeks.
Andere decors blijken dan wat kale containers te zijn die er in de reeks uitzien als strandhuisjes 
aan een luxueus strand...
 

Van sommige deelnemers merken we dat ze verwantschap tonen (de naam dan toch) met bekende
figuren uit de producties, anderen voelden zich dan meer geroepen om zich wat uit te leven
in de schminkkamer.
 

In het straatdecor van een andere populaire reeks leren we dat ze hier heel creatief zijn: 
het kinderdagverblijf (on-site) voor de kinderen van de werknemers is een handige troef als ze
opeens kinderen nodig hebben als figurant. En de timmerwerkplaats waar de decors gemaakt worden, 
kreeg een 'fake enseigne' en wordt zo opeens de schildersatelier die in de reeks verschijnt.
En een handig systeem van gigantische schuifdeuren tovert opeens de ingang van een supermarkt te voorschijn.
  
Na een groepsfoto voor het stamcafé uit de reeks (nee, ene drinken gaat niet, 't is enkel een gevel met een deur)
trekken we terug naar de inkomsthal, waar we nog even kunnen doen alsof we superstars zijn. 
 
 
 

En dan stappen we in de bus om onze rit verder te zetten richting Bonn.
Eerst stoten we nog een op een kleine hindernis: waar potverdorie staat dat toestel
om ons parkeerticket te valideren...  Ah daar in een klein hoekje weggestopt!

Na een vlotte rit kan chauffeur Luc ons veilig afzetten dichtbij onze volgende stop:
het geboortehuis van Ludwig van Beethoven in Bonn.
 
Dankzij de vlotte rit zijn we iets te vroeg en onze gids blijkt nog bezig te zijn met de 
vorige groep.  We kuieren dan maar wat rond en dankzij een tip van de dame aan de ingang,
pikken we een verborgen juweeltje mee, nl de Namen-Jesu-Kirche
 
 
 
Dan is het tijd om naar onze afspraak te trekken voor het geplande bezoek aan het
geboortehuis van Beethoven.
Dit blijkt oorspronkelijk een smal huisje achterin geweest te zijn, waar Beethoven op de 
2e verdieping zou geboren zijn.  
 
Het bezoek binnen leidt ons via de expositieruimtes op de verschillende verdiepingen 
door het leven van Beethoven (liften waren er toen niet en de trappen zijn ook niet
de meest comfortabele, dus dit gaat gepaard met enige lichaamsbeweging)
Dankzij een fantastische gids die zo rustig Duits praat
dat iedereen haar perfect begrijpt, komen we heel wat te weten over Beethoven als mens, 
zijn succesvolle muziekcarrière, de mensen die belangrijk waren in zijn leven, 
zijn voorkeur voor dames van de 'hogere standen' die voor hem als echtgenote onbereikbaar 
waren, dat hij heel graag ging wandelen in de natuur, daar ook veel inspiratie haalde voor
zijn werken en hoe hij uiteindelijk langzaam helemaal doof werd en zich moest behelpen
met enorme hoorapparaten en uiteindelijk zelfs met een notitieboekje moest communiceren.

Ondertussen is het 14h en beginnen de magen duchtig te rammelen.
Tijd dus om Gasthauf Stiefel enkele huizen verder op te zoeken voor het middageten

Na het middageten is er dan wat tijd om Bonn centrum te verkennen.
Jammer genoeg zit het weer niet mee en is het met de paraplu te doen...
 
 

En dan verzamelen we voor het laatste bezoek van de zaterdag.
Na een korte wandeling bereiken we het Arithmeum.
Hier zijn ze wel wat achterdochtig, want jassen, handtassen en dergelijke moeten we 
allemaal achterlaten in de lockers.  Toch wel een beetje met reden, blijkt achteraf, 
want de collectie bevat heel wat kostbare pareltjes.
Een aantal mensen besluit ook dat ze genoeg trappen van kortbij gezien hebben voor
de dag en besluiten beneden in de zeteltjes even uit te rusten ipv het bezoek mee te volgen.

Onze gids neemt ons hier mee op een reis door te tijd, bekeken vanuit het 'rekenaspect'.
We krijgen demonstraties van allerhande rekenhulpmiddelen, vanaf eenvoudig telraam en calculi, 
over de rekentafel met rekenmunten, via steeds maar complexere toestellen, kunstwerkjes die
ook konden rekenen, tot de tabulators, kasregisters
en uiteindelijk de mondernere rekenmachines en computers.
 
 
 
 
 
 
 
 

Na dit bezoek is het tijd om naar ons hotel te trekken.
We nemen rustig de tijd om in te checken, sommigen maken van de gelegenheid gebruik
om het zwembad van het hotel eens te testen, andere vermaken zich met ander vocht
tijdens een aperitiefje. Voor we onze honger gaan stillen in het buffetrestaurant.
 
Zondag begint dan met een uitgebreid ontbijtbuffet en na het uitchecken gaat het dan richting
Haus der Geschichte.  Voor een les in na-oorlogse Duitse geschiedenis.
 
 
Onze gids vertelt ons heel wat interessante dingen, alleen een beetje op een zeer schoolse 
manier en je moet een goede conditie hebben om zijn lange benen te volgen!
 
 
 
 
 
 
Uiteindelijk is dit een zeer interesant museum over het verhaal van onderdrukking
en rebellie daartegen, waar je nog eens op eigen houtje zou moeten komen rondkuieren.
Je kan hier gerust een hele dag doorbrengen!

En dan is het tijd om de bus te nemen naar onze laatste afspraak voor dit weekend: Weingut Broel
in Rhondorf. We hebben al veel wijnbouwers bezocht, maar dit bezoek is er toch ééntje apart.
 
 
 
Na een korte introductie over het bedrijf dat al jaren door de familie wordt uitgebaat, 
trekt Karl-Heinz met ons bin het duister naar de kelder voor een degustatie.
Na een theatraal onthaal begeleid door klassieke muzie, geeft hij in de door kaarsen verlichte kelder
uitleg over de verschillende wijnen en laat ons telkens ééntje proeven.  Elk glas begeleid door
een passend gedichtje.  Voor diegenen die ze nog eens willen herbeleven: jullie vinden ze hieronder terug.
 
 
 
1. Wer im Oktober sein Glas erhebt
Hat den September überlebt.
2. Hast Du Steine in der Galle
Ein Mitel hilft in jedem Falle:
Trink jeden Tag ne Flasche Wein
Denn steter Trofphe höhit den Stein
3. Was man vom edlen Wein auch singt
Verstehn kann's nur, wer ihn auch trinkt.

Wie wijn drinkt, krijgt honger.  Dus we nemen dan plaats aan de lange tafel bij Karl-Heinz
voor een lekkere koude schotel, uiteraard vergezeld van de nodige huiswijnen.
 

En aan alle liedjes komt een einde, dus wordt het tijd om de terugreis aan te vatten.
Of het nu komt door de gedichtjes en de wijn van Karl-Heinz, door de goede muziek die 
onze chauffeur / disc-jockey van dienst Luc liet spelen of door het feit dat we iets vroeger
op terugreis waren dan normaal, weet ik niet...  Maar in elk geval zat de sfeer er goed in.
Volle ambiance en meezingend was de rit in no-time voorbij.
Wie nog geboekt had voor het avondetentje bij Nanou in de Kleine Ardennen kwam daar dan
ook mooi  op tijd aan.  En daar konden we dan nog wat napraten en nagenieten bij
een lekkere maaltijd.

Weer een tweedaagse voorbij... Wij hebben ervan genoten, jullie hopelijk ook.
Nu kijken we al uit naar de kerstmarkt in Durbuy.
En ondertussen zijn wij al weer volop aan het puzzelen om jullie volgend jaar weer
een mooi programma voor te schotelen!